انواع شهادت شهود
شهادت با توجه به نحوه ابراز شهادت و شاهد، انواع مختلفی دارد:
شهادت مستقیم
مختص زمانی است که شاهد، وقوع امری را دیده و یا شنیده باشد. همچنین ممکن است چیزی را لمس کرده و از این طریق بتواند شهادت دهد.
شهادت بر شهادت شاهد
یکی از انواع شهادت، گواهی بر شهادت شاهد است. شهادت بر شهادت شاهد زمانی رخ می‌دهد که شاهد حاضر در دادگاه، خودش رأساً وقوع امری را ندیده، نشنیده و یا لمس نکرده است. لیکن مسئله از طرف شخصی که خود وقوع امر را دیده، شنیده و یا لمس کرده است، نقل و قول می‌نماید.
این نوع از شهادت زمانی اعتبار دارد که:
- دعوا حق‌الناسی باشد؛ اعم از مدنی و جزایی
- شاهد اصلی پرونده، فرد معتمد و قابل قبولی باشد ولی بنا به دلایلی (همچون غیبت، حبس، بیماری و غیره) حضور وی در دادگاه متعذر و یا متعسر باشد.
در این حالت، شهادت بر شهادت از سوی قاضی مورد پذیرش واقع می‌شود.
✔ بیشتر بخوانید : وکیل پایه یک اثبات جرم
شهادت بر امری که میان مردم یک محل پخش شده باشد
زمانی هست که یک فرد خود شاهد وقوع ماجرایی نبوده است. لیکن جریان را که میان مردم محل دهان به دهان پیچیده، شنیده است. چنین شهادتی نیز در دادگاه قابل استماع است علیرغم آن که شاهد شخصاً جریان را به چشم، ندیده و به گوش، نشنیده است.
شرایط شاهد
برای این که شهادت یک فرد واجد اعتبار باشد، شاهد باید دارای شرایطی بوده که در ادامه به آنها می‌پردازیم. به منظور آشنایی با شرایط شاهد، با ما تا انتهای مطلب «وکیل و شهادت شهود» همراه باشید.
عقل و بلوغ
برای این که شهادت یک فرد در محاکم معتبر تلقی شود، نیاز است که شاهد از عقل و بلوغ لازم برخوردار باشد. این امر بدین معناست که شاهد باید عاقل و بالغ باشد. ملاک بلوغ و عقل برای شهادت بر اساس قانون مدنی، سن 15 سال تمام است. یعنی صرفاً شهادت اطفال 15 سال به بالا واجد اعتبار بوده مگر این که قانون‌گذار شهادت اطفال زیر 15 سال را در امور خاصی پذیرفته باشد.
البته این نکته نباید از نظر دور بماند که شهادت مجنون دائمی تحت هیچ شرایطی مورد قبول نیست و اعتباری ندارد. شهادت مجنون ادواری در شرایطی قابل قبول است که، در دوران صحت و سلامت باشد.
همچنین شهادت فردی که کهولت سن داشته و مبتلا به فراموشی و آلزایمر است، در دادگاه قابل قبول نیست.
ادامه مطلب...
انواع وصیت و شرایط قبول و اجرای آن